آنجا نماند، اقوا آنست كه تا موقعى كه سفر جديدى را شروع نكرده- (1) خصوصا اگر مقصدى كه در كمتر از مسافت است در راه وطن او باشد، در رفتن و در مقصد و در برگشتن و در محل اقامت- نمازهايش را تمام بخواند و احتياط آن است كه خصوصا در برگشتن و محل اقامت و بالأخص در جائى كه محل اقامت در راه وطن او باشد، نماز را جمع بخواند. ولى در صورتى كه از موقع خارج شدن از محل اقامت، سفر جديدى را شروع كند و به جهت اينكه محل اقامتش يكى از منزلهايى است كه در سفر جديد از آن مى‌گذرد، قصد داشته باشد به آنجا برگردد، وظيفه‌اش اين است كه در برگشتن و در محل اقامت نماز را شكسته بخواند و امّا در رفتن و مقصد مورد اشكال است و احتياطا جمع بخواند و اين احتياط ترك شود، اگر چه وجوب تمام خواندن در اين دو مورد، بعيد نيست آنچه گفته شد، در صورتى است كه از اوّل قصد خارج شدن از محلّ اقامت تا كمتر از مسافت را در بين ده روز نداشته باشد، ولى اگر از اوّل اقامت، قصد داشته باشد كه در بين ده روز تا كمتر از مسافت بيرون برود، همانطور كه قبلا گفته شد، چنانچه قصد داشته باشد خيلى زود برگردد، بايد نماز را تمام بخواند وگرنه اشكال دارد و در صورتى كه تا كمتر از مسافت خارج شود و مردّد باشد كه به محل اقامت برگردد يا نه يا نسبت به برگشتن بى‌توجّه باشد، احتياط آن است كه بين قصر و تمام جمع نمايد و ترك اين احتياط سزاوار نيست، اگر چه بنابر اقوا، وجوب تمام خواندن، مادامى‌كه سفر جديدى را شروع نكرده باشد، بر او باقى است.

(2)

مسأله 15- اگر براى مسافرى كه قصد اقامت كرده، سفرى پيش بيايد

، سپس تصميم بگيرد به محلّ اقامت برگردد و ده روز در آنجا بماند، چنانچه به چهار فرسخى رسيده باشد، بايد در حال رفتن و در مقصد و در برگشتن، نماز را شكسته بخواند و اگر قبل از چهار فرسخى محلّ اقامت باشد، در حال رفتن، بعد از گذشتن از حدّ ترخّص تا تصميم گرفتن به برگشتن، بايد نماز را شكسته بخواند و قضا نمودن نمازى كه شكسته خوانده، واجب نيست و در حالى كه تصميم به برگشتن دارد، احتياط اين است كه جمع بخواند، گرچه اقرب اين است كه همچنان شكسته بخواند همچنين اگر تصميم بگيرد كه به محلّ اقامت برگردد، ولى ده روز در آنجا نماند، حتى در محل اقامت بايد نماز را شكسته بخواند.

(3)

مسأله 16- اگر به نيّت قصر، داخل نماز شود، سپس در اثناى آن تصميم بگيرد كه ده روز اقامت داشته باشد

، بايد آن نماز را تمام بخواند و اگر قصد اقامت نمايد و به نيّت تمام، داخل نماز شود، سپس در اثناى نماز از قصد اقامت عدول نمايد، اگر قبل از رسيدن به ركوع ركعت سوّم باشد، بايد آن نماز را بطور قصر تمام كند و اگر بعد از رسيدن به ركوع ركعت سوّم و قبل از تمام كردن نماز باشد، بنابر اقوا نمازش باطل است و بايد شكسته بخواند، اگر چه احتياط آن است كه آن نماز را چهار ركعتى تمام كند، سپس بطور قصر آن را اعاده نمايد و مادامى‌كه سفر نكرده، جمع بخواند.

(4)

سوم از قطع كننده‌هاى سفر، سى روز بطور مردّد در جايى ماندن است.

و ملحق به تردّد