سوره «و العاديات» و در ركعت سوم، «اذا جاء نصر اللّه» و در ركعت چهارم، سوره «قل هو اللّه احد» بخواند.

(1)

مسأله 1- در صورتى كه عجله داشته باشد، جايز است كه تسبيحات را به بعد از نماز تأخير بيندازد

همچنان كه اگر كار ضرورى داشته باشد، مى‌تواند در (ركعات) اصل نماز جدايى بيندازد. كه دو ركعت را بخواند و بعد از انجام آن كار ضرورى (دو ركعت) بقيه را بجا آورد.

(2)

مسأله 2- اگر از انجام بعضى از تسبيحات در محل خودش غفلت نمايد

چنانچه در بعض جاهاى محلّ ديگر يادش آمد، علاوه بر تسبيحات آنجا، آنها را هم قضا مى‌نمايد.

پس اگر تسبيحات ركوع را فراموش نمايد و بعد از سر برداشتن از ركوع يادش بيايد، بيست مرتبه تسبيح مى‌گويد و همچنين است در بقيه جاها و حالات، و چنانچه يادش نيامد مگر بعد از نماز بهتر و احتياط آن است كه به قصد رجاء آنها را بگويد.

(3)

مسأله 3- در سجده دوم ركعت چهارم، بعد از تسبيحات [اعمال ذيل مستحب است‌]

مستحب است بگويد:

«يا من لبس العزّ و الوقار، يا من تعطّف بالمجد و تكرّم به، يا من لا ينبغى التّسبيح إلّا له، يا من احصى كلّ شى‌ء علمه، يا ذا النّعمة و الطّول، يا ذا المنّ و الفضل، يا ذا القدرة و الكرم، اسألك بمعاقد العزّ من عرشك و منتهى الرّحمة من كتابك و باسمك الاعظم الأعلى و كلماتك التّامّات، ان تصلّى على محمّد و آل محمّد و ان تفعل بى كذا و كذا» و حاجاتش را ذكر مى‌كند.

و بعد از فارغ شدن از نماز، مستحب است دعائى را كه شيخ طوسى و سيد بن طاووس از مفضل بن عمر نقل كرده‌اند، بخواند.

مفضّل مى‌گويد: ابا عبد اللّه (عليه السلام) [امام جعفر صادق (عليه السلام)] را ديدم نماز جعفر (طيّار) را مى‌خواند و دستهايش را بلند كرد و به اين دعا خدا را خواند: يا ربّ يا ربّ «تا نفس قطع شد» يا ربّاه يا ربّاه «تا نفس قطع شد» ربّ ربّ «تا نفس قطع شد» يا اللّه يا اللّه «تا نفس قطع شد» يا حىّ يا حىّ «تا نفس قطع شد»، يا رحيم يا رحيم «تا نفس قطع شد»، يا رحمان يا رحمان «هفت مرتبه» يا ارحم الرّاحمين «هفت مرتبه».

سپس گفت: «اللّهم انّى افتتح القول بحمدك و انطق بالثّناء عليك و امجّدك و لا غاية لمدحك و اثنى عليك و من يبلغ غاية ثنائك و امد مجدك و انّى لخليقتك كنه معرفة مجدك‌