اگر فوت شود، قضا ندارد، و اين نماز دو ركعت است در هر يك از دو ركعت، حمد و سوره‌اى مى‌خواند و افضل آن است كه در ركعت اوّل، سوره «شمس» و در ركعت دوّم، سوره «غاشيه» يا در ركعت اوّل سوره «اعلى» و در ركعت دوّم، سوره «شمس» بخواند و بعد از سوره در ركعت اول، پنج تكبير و پنج قنوت است كه بعد از هر تكبير يك قنوت است و در ركعت دوم، چهار تكبير و چهار قنوت است كه بعد از هر تكبير، يك قنوت است و در قنوت، هر ذكر و دعايى مانند ساير نمازها كفايت مى‌كند و اگر در قنوت به اميد ثواب دعايى را كه معروف است بخواند، مانعى ندارد و خوب است و دعا اين است: (1) «اللّهم اهل الكبرياء و العظمة و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرّحمة و اهل التّقوى و المغفرة، اسألك بحقّ هذا اليوم الّذى جعلته للمسلمين عيدا و لمحمّد صلّى اللّه عليه و آله ذخرا و شرفا و كرامة و مزيدا ان تصلى على محمّد و آل محمّد و ان تدخلنى فى كلّ خير ادخلت فيه محمّدا و آل محمد و ان تخرجنى من كلّ سوء اخرجت منه محمّدا و آل محمّد صلواتك عليه و عليهم. اللّهمّ انّى اسألك خير ما سألك به عبادك الصّالحون و أعوذ بك ممّا استعاذ منه عبادك المخلصون».

و اگر رجاء به جماعت بخواند، دو خطبه را هم بعد از آن رجاء بياورد و ترك اين خطبه‌ها در زمان غيبت، جايز است و در اين نماز بلند خواندن براى امام يا كسى كه فرادا مى‌خواند، مستحب است، و بلند كردن دستها در حال تكبيرها و در صحرا خواندن آن به جز در مكه، مستحب است، و زير سقف خواندن آن مكروه است.

(2)

مسأله 1- امام در اين نماز مانند ساير نمازهاى جماعت، بجز قرائت را به عهده نمى‌گيرد.

(3)

مسأله 2- اگر در تكبيرها يا قنوت‌ها شك كند و در محل آن باشد

، بايد بنا را بر كمتر بگذارد.

(4)

مسأله 3- اگر چيزى كه موجب سجده سهو مى‌شود در اين نماز بجا آورد

، احتياط آن است كه (سجده سهو را) به قصد رجاء بجا آورد، اگر چه واجب نبودن آن در صورت مستحب بودن نماز عيد (مثل زمان غيبت) خالى از قوّت نيست و همچنين است حال در قضاى تشهد و سجده‌اى كه فراموش شده باشند.

(5)

مسأله 4- در اين نماز، اذان و اقامه نيست‌

، ولى مستحب است كه مؤذّن سه مرتبه-