صدايش را نشنود.

(1)

مسأله 3- معتبر نبودن بلند كردن دستها در قنوت‌

، مشكل است بنابراين احتياط آنست كه آن را (بلند كردن دستها را) ترك ننمايد.

(2)

مسأله 4- غلط خواندن حروف و حركت و سكون دعا در قنوت‌

و غير آن در صورتى كه غلط زياد و شديد يا تغيير دهنده معنى نباشد، جايز است و همچنين است ذكرهاى مستحبى نماز و احتياط آن است كه دعاء و ذكر غلط را بكلّى ترك نمايد، اما ذكرهاى واجب بجز عربى صحيح، در آنها، جايز نيست.

(3)

تعقيبات نماز

(4)

مسأله 1- بعد از فراغ از نماز، و لو اينكه نماز مستحبى باشد، تعقيب مستحب است‌

و اين استحباب در نماز واجب، خصوصا نماز صبح، مؤكّدتر است و مقصود از تعقيب آن است كه، مشغول دعا و ذكر و خواندن قرآن و مانند اينها شود.

(5)

مسأله 2- در تعقيب نماز شرط است كه متّصل به فراغ از نماز باشد

، بطورى كه چيز ديگرى را مانند كارهاى صنعتى (مثلا دستى) و غيره را با تعقيبات- به طورى كه صورت تعقيب خواندن را كه اهل شرع نوعا بعد از نمازها دارند به هم مى‌زند- شركت ندهد، و در تعقيب بهتر است در همان جاى نماز و رو به قبله و با طهارت بنشيند، و در تعقيب قول مخصوصى معتبر نيست و بافضيلت‌ترين عبارات آن چيزى است كه از ائمه (عليهم السلام) وارد شده است، همان عباراتى كه در لابلاى كتابهاى دعا و اخبار موجود است، و شايد افضل از همه آنها، تسبيحات حضرت صدّيقه زهرا (سلام اللّه عليها) باشد، و كيفيّت تسبيحات آن حضرت، بنا بر احتياط سى و چهار «اللّه اكبر» و سپس سى و سه «الحمد للّه» و پس از آنها سى و سه «سبحان اللّه» است.

و اگر در عدد آنها شك نمايد، در صورتى كه از محل آن نگذشته باشد، بايد بنا را بر كمتر بگذارد و اگر اشتباه كند و بر تعداد «اللّه اكبرها» يا غير آن بيفزايد بايد دست از زيادى بردارد و بنا را بر سى و چهار يا سى و سه بگذارد و (در چنين موردى) بهتر است در «اللّه اكبر» و «الحمد للّه»- نه در «سبحان اللّه»- بنا بگذارد كه يكى كم است سپس با گفتن يك مرتبه، عدد را تكميل نمايد.

(6) و از جمله تعقيبات است گفتن:

«لا اله الّا اللّه وحده وحده انجز وعده و نصر عبده و اعزّ جنده و غلب الأحزاب وحده، فله الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو على كلّ شى‌ء قدير».