أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي ...» (مائده/ 3) «امروز براى شما دينتان را كامل و نعمتم را بر شما تمام كردم.» نازل شده بود آن روز و آن ساعت را عيد مى‌گرفتيم، عمر آن را امضا مى‌كند و در پاسخ وى نمى‌گويد اين بدعت در دين است بلكه از روز نزول آيه خبر مى‌دهد و مى‌گويد: «من مى‌دانم اين آيه كجا و چه وقت نازل شده است و ...».[1]

ممكن است گفته شود صحابه بزرگداشت مواليد نداشته‌اند اما آن چه را كه صحابه يا سلف انجام نداده‌اند اعم از اين است كه آن را بدعت و حرام مى‌دانسته‌اند (كه در اين صورت بايد براى آن ادله اقامه شود) يا نسبت به آن موضعى نداشته‌اند چه اين كه نمى‌توان به قاطعيت گفت آنان بيش از ديگران به تعاليم دين آگاه بوده‌اند و يا محبت و ارادتشان به خدا و رسول او بيش‌تر است در اين باره روايتى متعدد وارد شده است كه از رابطه‌ى وثيق‌ترِ آيندگان با پيامبر اكرم و دين ايشان خبر مى‌دهد.[2]

[1] - بخارى، محمد، صحيح البخارى مع فتح البارى، كتاب التفسير، تفسير سوره مائده: ج 8، ص 271 270.

[2] - به طور نمونه، ر. ك: هيثمى، على، مجمع الزوائد: ج 10، باب« ما جاء فيمن آمن بالنبى و لم يره» ص 67 65.