ويژه آن كه مبناى زيارت مسأله‌اى محبت است محبتى كه در دين، معيار و فارق بين دوزخيان و بهشتيان مى‌باشد.

در پايان اين نكته، اشاره به دو مطلبِ شگفت‌آور خالى از لطف نيست اول آن كه بنا به گفته‌ى وهابيان، محمد بن عبد الوهاب سركرده آنان در نامه خود به اهل قصيم نوشته است:

«اين كه سليمان بن سحيم در رساله خود نوشته است من زيارت قبر پيامبر را نهى كرده و حرام مى‌دانم، به من اتهام زده و دروغ مى‌گويد[1] [من چنين اعتقادى ندارم‌]

دومين مطلب، تحريف زشت وهابيان در كتاب‌هاى بزرگان سنى است. نووى شارح معروف صحيح مسلم در كتاب «الاذكار» در آخر «باب الحج» فصلى گشوده و در آن درباره استحباب زيارت قبر رسول خدا اين عنوان را آورده است:

«فصل فى زيارة قبر رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم وأذكارها: اعلم أنّه ينبغي لكلّ من حجّ أن يتوجّه الى زيارة رسول الله صلى الله عليه و آله .... فإنّ زيارته صلى الله عليه و آله من أهم القربات فإذا توجّه للزيارة أكثر من الصلاة والسلام عليه في طريقه ....»

[1] - ر. ك: شويعر، محمد بن سعد، تصحيح خطأ تاريخى حول الوهابيه، ص 111.