اما درباره‌ى رجحان يا منع و حرمت زيارت قبور به خودى خود زيارت و يا به خاطر حبُّ صاحب قبر، بايد ادله‌ى طرفين را ملاحظه كرد.

از نظر شيعه هيچ جاى ترديد نيست كه زيارت قبور معصومان از افضل قربات است. شيعه در اين باره ادله‌ى لفظى متعدد دارد[1]. دانشمندان اهل سنت نيز آن را سنت مسلمين مى‌دانند، قاضى عياض مى‌گويد:

«زيارةُ قَبره صلي الله عليه [وآله‌] وسلم سنّة من سُنَنِ المُسلمين مجتمع عليها و فضيلة مُرغَّب فيها[2]؛ زيارت قبر پيامبر صلى الله عليه و آله سنتى از سنت‌هاى مسلمين است كه بر آن اجماع دارند و فضيلتى است كه به آن ترغيب و تشويق شده است.»

تقى الدين سبكى نيز فتواى دانشمندان را در اين باره آورده است. محمد بن محمد بن عثمان ذهبى نيز مى‌گويد:

«فَمَن وَقَف عند الحُجرة المقدسة ذليلًا مُسَلِّماً مصليّاً علي نبيّه فيا طوبي له فقد أحسَنَ الزيارة واجملَ في التَّذَلُل والحُبّ وقد أتي بعبادة زائدة على من صلّى عليه في ارضه أو في‌

[1] - در اين باره به كتابه هاى زيارت رجوع كنيد مانند« كامل الزيارات» ابن قولويه؛« مصباح الزائر» على بن طاووس؛« المزار» شهيد اول و ...

[2] - قاضى عياض، الشفا بتعريف حقوق المصطفى: ص 666.