يا عمّار! طاعة علىّ طاعتى، و طاعتى طاعة اللّه‌[1].

من ظلم عليا مقعدى هذا بعد وفاتى، فكأنّما جحد نبوّتى، و نبوّة الانبياء قبلى»[2]؛

13. اى عمّار! پس از من ميان امتم فتنه‌هايى به‌پا خواهد شد، ميانشان جنگ در مى‌گيرد و برخى بعضى را از دم تيغ مى‌گذرانند و بعضى از برخى ديگر اعلان بيزارى مى‌كنند، هرگاه چنين وضعيتى را مشاهده كردى بر تو باد به اين مرد اصلع (موى فرق فروريخته) سمت راست من، على بن ابى طالب، كه اگر همه مردم به راهى رفتند و على بر راهى ديگر، آن راه را كه على برمى‌گزيند، طى كن و مردم را به خود واگذار.

اى عمّار! على تو را از مسير هدايت دور نمى‌سازد و به كار ناپسند رهنمون نمى‌شود.

اى عمّار! اطاعت على، اطاعت از من و اطاعت من، اطاعت از خداست.

آن‌كس در اين جايگاه من پس از وفاتم بر على جور و ستم روادارد، گويى پيامبرى من و نبوّت پيامبران پيش از من را انكار كرده است.

فضيلت على عليه السّلام‌

14. «لو لا أنّنى اشفق أن تقول فيك طوائف ما قالت النصارى فى عيسى بن مريم، لقلت فيك اليوم مقالا، لا تمرّ بملأ منهم الّا أخذوا التراب من تحت قدميك»؛[3]

[1] . مجمع البيان 3/ 534. ابو ايوب انصارى روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم به عمار ياسر فرمود ...

[2] . مجمع البيان 3/ 534 به نقل از كتاب شواهد التنزيل حاكم حسكانى، از ابو حمد مهدى بن نزار حسنى، از محمد بن قاسم بن احمد، از ابو سعيد محمد بن فضيل بن محمد، از محمد بن صالح عرزمى، از عبد الرحمان بن ابى حاتم، از ابو سعيد اشج، از ابو خلف الأحمر، از ابراهيم بن طهمان، از سعيد بن ابى عروبة، از قتاده، از سعيد بن مسيّب، از ابن عباس روايت كرده كه گفت وقتى آيه شريفه« وَ اتَّقُوا فِتْنَةً» نازل شد، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرمود ...

[3] . ارشاد 1/ 165، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم اين سخن را پس از فتح و پيروزى غزوه ذات السلاسل به دست تواناى على عليه السّلام، درباره او فرمود.