و بدين‌سان، مبلّغان رسالت و هدايت رهسپار نقاط مختلف جهان شدند، تا فرمان رسول اكرم را به مردم آن سامان ابلاغ نمايند[1].

3. غزوه خيبر[2]

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم با تلاش‌هايى صادقانه و تدبيرى والا و شجاعتى فوق العاده و با حمايت الهى، مسلمانان را بر نردبان آگاهى دينى و استقامت و نكوكارى بالا برد و روح صبر و شكيبايى و ارتباط با يكديگر را در وجود آنان كاشت ... و با اعزام فرستادگان و نوشتن نامه به سران قدرت‌هاى مجاور، رسالت آسمانى‌اش را به جهان انسانى خارج جزيرة العرب منتقل ساخت.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم در انتظار عكس العمل‌هاى گوناگون دشمن بود. برخى از اين واكنش‌ها به صورت حمله نظامى به مدينه انجام مى‌پذيرفت كه با كمك بازمانده عناصر منافقان و يهوديانى كه تاريخشان سرشار از پيمان‌شكنى و خيانتكارى بود، صورت مى‌گرفت.

خيبر، براى يهوديان دژى محكم و مركزى بزرگ به‌شمار مى‌آمد. به همين دليل پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم تصميم گرفت باقيمانده نيروى آنان را نابود سازد. لذا چند روز پس از بازگشت از حديبيه بى‌درنگ به تدارك سپاهى بالغ بر 1600 رزمنده پرداخت و با تأكيد، از آنان خواست به طمع دست‌يابى به غنيمت در جنگ شركت نكنند و فرمود: «جز كسانى كه علاقه‌مند به جهادند كسى با ما از شهر خارج نشود.»[3]

[1] . دانشمندان اسلام نزديك به( 185) نوشتار و نامه را برشمرده‌اند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم آن‌ها را به سران كشورها فرستاد و آنان را به اسلام دعوت كرد، به مكاتيب الرسول، نوشته على بن حسين على احمدى مراجعه شود.

[2] . غزوه خيبر در ماه جمادى الثانى سال هفتم هجرت رخ داد. به طبقات كبرى 2/ 77 مراجعه شود.

[3] . طبقات كبرى 2/ 106.