خداى سبحان، تندبادى سرد بر احزاب فرستاد كه در آن‌ها رعب و وحشت ايجاد نمود و خيمه‌هاى آنان را از جا بركند و ديگ‌هاى غذايشان را وارونه ساخت. ابو سفيان بر قريش فرياد زد و فرمان حركت داد و آن مقدار كه برايشان مقدور بود كالا با خود برگرفتند و پا به فرار گذاشتند و قبايل ديگر نيز در پى آن‌ها راه افتادند به‌گونه‌اى كه صبح آن‌روز حتى يك نفر از آن‌ها در آن سرزمين باقى نمانده بود.

وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتالَ؛[1] و خداوند مؤمنان را از جنگ بى‌نياز ساخت.

غزوه بنى قريظه و پاك‌سازى يهود مدينه‌

يهوديان بنى قريظه دشمنى و كينه‌اى را كه از روز جنگ خندق در دل داشتند آشكار ساختند و اگر خداى متعال احزاب را به خوارى و ذلت نكشانده بود، يهوديان بنى قريظه از پشت به مسلمان‌ها خنجر مى‌زدند.

بنابراين، رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم بايد براى مقابله با موضع خيانتكارانه آنان چاره‌اى مى‌انديشيد. ازاين‌رو، فرمان داد مسلمانان به حركت درآيند و يهوديان را در دژهاى خود به محاصره درآورند و براى نشان دادن اهميّت اين حركت نظامى جديد، فرصت استراحت به مسلمانان نداد. جارچى در جمع مردم اعلان داشت: هركه گوش به فرمان رسول خداست، بايد نماز عصر را در محل استقرار بنى قريظه بجاآورد.[2]

رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم پرچم خود را به على عليه السّلام سپرد و مسلمانان با اين‌كه در اثر محاصره احزاب از گرسنگى و بى‌خوابى و خستگى رنج مى‌بردند، در پى آن‌

[1] . شرح ماجراى روز خندق در سوره احزاب آمده است.

[2] . طبرى 3/ 179.