مىآمد.
رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم زمانى كه على عليه السّلام براى نبرد با
يكى از پهلوانان نامى عرب به نام عمرو بن عبدود به ميدان رفت و مسلمانان از حضور
در ميدان نبرد در برابر او خوددارى كردند، درباره او فرمود:
و
بدينترتيب موضعگيرى على عليه السّلام را در برابر عمرو ستود. با اينكه يهوديان
بنى قريظه با رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم پيماننامه امضا كرده بودند تا
در جنگى بر ضد مسلمانان شركت نكنند؛ ولى مشركان كوشيدند از آنان كمك بخواهند.
پيامبر
اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم مطمئن شد كه يهوديان تصميم شركت در جنگ و گشودن
جبههاى داخلى بر ضد مسلمانان دارند، ازاينرو، سعد بن معاذ و سعد بن عباده را
براى كسب خبر نزد آنان فرستاد و آن دو در بازگشت اين خبر را مورد تأييد قرار دادند
و رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم تكبيرگويان فرمود: اللّه اكبر، اى
مسلمانان! شما را به فتح و پيروزى مژده باد.[2]
فشار
بر مسلمانان
مسلمانان
در اثناى محاصره، فشارهاى متعددى متحمّل شدند، مثل:
1.
كمبود مواد غذايى، بهگونهاى كه مسلمانان در آستانه قحطى و گرسنگى قرار گرفتند.[3]
2.
شرايط دشوار جوّى و هواى سرد شبهاى دراز زمستانى.
[1] . بحار الأنوار 20/ 215؛ شرح نهج البلاغه 13/ 283 و
14/ 291- 292 و 19/ 63- 64؛ سيره نبوى 3/ 281؛ مستدرك 3/ 32.