نامش كه بُد؟ حسين، ز نژاد كه؟ از على (ع)
مامش كه بود؟ فاطمه، جدّش كه؟ مصطفى
***
كس كشته شد هم از پسرانش؟ بلى دو تن
ديگر كه؟ نه برادر، ديگر كه؟ اقربا
ديگر پسر نداشت؟ چرا داشت آنكه بود
سجاد چون بُد او به غم و رنج مبتلا
ماند او به كربلاى پدر؟ نى به شام رفت
با عزّ و احتشام؟ نه با ذلت و عنا
تنها؟ نه با زنان حرم، نامشان چه بود؟
زينب سكينه فاطمه كلثوم بينوا
بر تن لباس داشت؟ بلى گرد رهگذار
بر سر عمامه داشت؟ بلى چوب اشقيا
بيمار بد؟ بلىچه دوا داشت؟ اشكچشم
بعد از دوا غذاش چه بد؟ خون دل غذا
كس بود همرهش؟ بلى اطفال بىپدر
ديگركه بود؟ تبكه نمىگشتازو جدا ..[1]
[1] - ديوان حكيم قاآنى، نويسنده، قاآنى، حبيبالله بن محمدعلى، ناشر، موسسه انتشارات نگاه، محل نشر، تهران، سال نشر، 1380، جلد: 1، صفحه، 947- 949.