اماره و تحرز از گناهان و آلودگى ها و لغزش ها و غفلت ها حاصل مى شود. اما درباره ائمه معصومين (ع) و آنان كه مشمول عنايت ويژه و الطاف و توجهات خاص حضرت احديت هستند و به مقام خلص عبادالله و مخلصين و مقربين منصوب شده و چراغ راهنماى ديگران هستند و فيض را مستقيماً از ذات اقدس احديت دريافت مى كنند، اين بزرگان و اولياء و ابرار و اخيار از مخزن غيب الهى كسب فيض نموده و در كنف حمايت الهى و عنايت ربانى قرار دارند و ره صد ساله را يك شبه پيموده اند و در گهواره‌ «إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ»[1] مى گويند.

موضوع بسيار مهمى كه بايد به آن توجه شود، اين است كه يكى از مشكلات امروز بشريت نياز به معنويت، اخلاق، انس با خداوند، طمأنينه واقعى و قلبى، هدف‌دارى و هدف‌مندى و وصول به عالى ترين اهداف زندگى و لقاء الله است و سيره و زندگى امام سجاد (ع) خود بهترين الگو براى طالبان حقيقت و عاشقان معرفت و تشنگان وادى كرامت و فضيلت است و امام سجاد (ع) براى هميشه و همه انسان هاى تشنه معرفت و سير الى الله و ساكان طريق و عارفان حقيقت زيباترين چهره و چراغ هدايت و ولايت است. تمامى وجود و حيات پر بركت آن حضرت حضور و انس و ذكر است و شئون حيوه دنيوى آن حضرت پرتوى از حيات معنوى و عظمت باطنى و بندگى در پيشگاه خداوند متعال است. لذا كشف ابعاد نورانى از زندگى آن حضرت بهترين راه براى طالبان معرفت و تشنگان قرب و شيفتگان جمال و جلال الهى است كه بايد گفت:

«اللّهُمَّ ارزُقنا خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرة وَ اصرِف عَنّا شَرَّ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اهوانَ يَومِ القِيامةِ».

[1] . مريم: 30.