زنده دارى و سحرخيزى و برنامه هاى روزانه و برنامه ها و اقدامات ديگر در راه اهداف و آرمانها و سياست هاى كلان و كاربردى و راهبردى ايشان است.

در اين عرصه زندگى قريب به 57 ساله امام سجاد (ع) چه قبل از قيام عاشورا و چه در اثناى قيام عاشورا و چه پس از آن و در طول دوران امامت آن بزرگوار، بهترين و زيباترين درس ها را در خود جاى داد كه نياز به بررسى همه جانبه و دقت و تأمل و تدبر و موشكافى دارد تا گوشه هايى از حقيقت آنچه تحقق يافته براى ما و علاقه‌مندان و تشنگان روشن شود و ابعاد ملكوتى و ملكى و اخلاقى و گفتارى و تبليغى و عبادى و سياسى و ديگر زواياى آن اسوه حسنه و كلمه طيبه و شاخه شجره طوباى محمدى (ص) و علوى (ع) و فاطمى (س) بهتر بازشناسى شود.

«أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ».[1]

16- زيباترين روح پرستنده؛

قرآن كريم مى فرمايد: «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».[2]

آرامش واقعى انسانها در سايه ياد خداوند متعال است و حقيقت اين ياد و ذكر و انس و حب و ولايت، سير باطنى انسان به سوى ملكوت الهى و حضور قلب و تجلى به اسماء و صفات الهى است. درباره بندگان مومن اين حالت و مقامات و منازل در سايه جهاد با نفس و مبارزه مستمر و مجاهدت پايدار و تسلط بر نفس‌

[1] . ابراهيم: 24.

[2] . رعد: 28.