قرآن مجسم و ناطق و تفسير آيات قرآن كريم و دعاهاى آن بزرگوار نيز، قرآن صاعد الى الله است.

امام (ع) و دعا (قرآن صاعد الى الله)

زين العابدين (ع) در شرايط سخت آن روزگاران، حقايق و معارف و تعاليم عميق اسلامى و ولايى را در زبان دعا و مناجات بيان مى فرمودند و چشمه ى نورانى از دعا و معرفت را براى اهل ادب و معرفت مى گشودند و درس‌هاى فراوان به ما مى آموختند كه در تاريخ بشريت در اين حجم و ابعاد بى نظير است. آن حضرت، در دعاهاى خود، مفاهيم و معانى بلند عرفانى و اخلاقى و اعتقادى و تربيتى را بيان نمودند و اسرار غيب را گشودند و گنجينه هاى معرفت را عرضه فرمودند تا اهل الله از اين همه انوار الهى و معارف آسمانى بيشتر و بهتر بهره مند شوند.

امام (ع) و زيارت قبر امام حسين (ع) و زيارت نامه‌ها

عشق و ارادت حضرت نسبت به پدر بزرگوارشان فصلى ديگر از حيات طيبه ى اين امام همام است چنانچه فرموده باشند:

«مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ (ع) عَارِفاً بِحَقِّهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ»[1]

هركس به زيارت قبر امام حسين (ع) شرفياب شود در حالى كه به حق آن بزرگوار معرفت داشته باشد خداوند گناه گذشته و آينده ى او را خواهد آمرزيد.

يا مى فرمايند، هركسى دوست دارد كه صد و بيست و چهار هزار پيامبر با او مصافحه كنند، قبر ابا عبدالله الحسين (ع) را در نيمه ى شعبان زيارت كند همانا

[1] . جعفر بن محمد ابن قولويه، كامل الزيارات، ص 139.