غفلت و مداهنه و سازش و مصانعه و وابستگى به دنيا پرهيز كرد تا مشمول لعن خداوند قرار نگيريم.

بنى اميه با اسلام ناب محمدى (ص) معارضه داشتند و سخن آنها اين بود كه‌ «و الله إلا دفناً دفناً»[1] آنها مى خواستند اسلام را دفن كنند؛ آنها بودند كه‌ «لعبت هاشم بالملك» را مى خواندند و آنها بودند كه مى گفتند «تلقفّوها تلقّف الكرة».[2] مانند

توپ و چوگان، خلافت را در ميان خود بچرخانيد، به خدا قسم نه وحى آمده و نه رسالتى!

اكنون امام سجّاد (ع) بايد ابعاد اسلام را روشن كند و در صورت نياز ماهيت آنان را در سخت ترين شرائط افشا كند و از دشمنى باند اموى با اسلام و قرآن و اهل البيت (ع) پرده بردارد و ابعاد جنايات آنها را برملا سازد و چهره اسلام واقعى و اصيل را از چهره ى مدعيان دروغين و حيله باز و دغل‌كار روشن سازد و اين رسالت بزرگى است كه به دوش امام سجّاد (ع) و اهل البيت (ع) بعنوان پاسداران واقعى اسلامى و اسلام مجسم و قرآن ناطق افتاده تا حقيقت اسلام از دست نرود و مطلّا به‌جاى طلا به خورد مردم داده نشود.

ترسيم سيره و سلوك نورانى اهل البيت (ع) در منطق و منش امام سجّاد (ع)

امام سجّاد (ع) در ترسيم چهره ى نورانى اهل البيت (ع) و بيان ابعاد گوناگون سيره و زندگى آن بزرگواران و بيان اسلام اهل البيت (ع) و تمايز آن با ديگر مدعيان و منافقان و جاهلان نقش بسزايى داشتند.

[1] . عبدالحميد بن هبة الله ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغة، تحقيق: محمد ابوالفضل ابراهيم، قم: مكتبة آية الله المرعشى نجفى، 1404 ق، ج 5، ص 130.

[2] . همان، ج 2، ص 44.