سوگند ياد
مى كنم به خدا، اى بنى اميه به زودى خواهيد ديد كه اين دنيا و زمامداريش در دست
كسانى غير از شما و در خانه ى دشمنتان خواهد بود. آگاه باشيد، بينا ترين چشم ها
چشمى است كه نگاهش در خير نفوذ كند. آگاه باشيد شيواترين گوش ها گوشى است كه تذكر
را بشنود و آن را بپذيرد».[1]
رسالت
تاريخى امام سجاد (ع)
امام
سجّاد (ع) در چنين فضائى پرچم امامت و ولايت را بدوش گرفته و بايد حقوق اهل البيت
(ع) و امت اسلامى و اسلام را احيا كند؛ در حاليكه بنى اميه، مست باده غرور و قدرت
و شهوت بودند و امام (ع) در بند اسارت، بايد نور فروزان حق را در فضاى خفقان
حاكمان جبار متجلى سازد.
امام
سجاد (ع) براى مدت 34 تا 35 سال و تا دهه اخير پايان قرن اوّل هجرى قمرى، بايد
رسالت تاريخى و تاريخ ساز خود را انجام دهد و مانند جدّ بزرگوارش امير المؤمنين
(ع) چشم فتنه را در آورد[2]، فتنه بنى
اميه را افشا كند[3]؛ عوامل
آشكار و پنهان فتنه ها و توطئه ها را برملا نمايد و جهان اسلام را بيدار و ماهيت
پليد اموى را استيضاح كند و مانع شود كه دستگاه هاى تبليغاتى و خود فروخته و
آخوندهاى دربار بنى اميه و عناصرى كه نان را به نرخ روز مى خورند مسائل را مقلوب
كنند[4]. او بايد
ماهيت دشمنان اسلام را افشا و خطرات آنها را گوشزد و لباس حيله و ريا را پاره
نمايد. بايد دست طمعكاران و شيادان را قطع و