اى مردم!
همانا پروردگار شما واحد است و پدر شما واحد است و همه شما فرزندان آدم هستيد و
آدم از خاك آفريده شده و همانا گرامى ترين شما در پيشگاه خداوند پرهيزگارترين
شماست و عربى را بر عجمى امتياز و برترى نيست جز در سايه تقوا.
در
فرهنگ اسلامى همه انسان ها، فرزندان آدم (ع) هستند و آدم (ع) از خاك آفريده شده و
روح خدا در انسان دميده شده و او به مقام «فَتَبارَكَ اللَّهُ
أَحْسَنُ الْخالِقِينَ»[1]
نائل شده و او جانشين خداوند در زمين و خليفه الله و مسجود ملائكه مقربين است و هر
فرد انسانى شايستگى لازم براى تحمل بار امانت الهى را دارا است.
انسان
آئينه جمال الهى و مرآت آيات حق متعال است و بار سنگين امانت را او عهده دار شده
است. لذا بايد براى اداى اين رسالت بزرگ و انجام اين امانت آسمانى از تمامى ظرفيت
هاو استعدادها و شرايط ملك و ملكوت بهره بردارى كند و با تلاش و مجاهدت و علم و
عمل و فداكارى و دعا و توسل و توكل و اميد به لطف خداوند تمامى فرشتگان ملأ اعلى
را كه همواره در حق بندگان خداوند دعا مى كنند به يارى بطلبدو هرگز دچار غفلت و
غرور و خيانت نشود. «مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ
حَسْبُهُ».[3]
بايد
مصداق امين الله در زمين باشد و مصداق نجوم آسمان ها در عوالم ملك به جهاد و
اجتهاد در راه خداوند همت گمارد. بايد از داعيان الى الله به معناى