ابن عبدالوهاب و ستايش بعضى از كفار

ابن فرحان در يكى از پاورقى‌هاى كتابش مى‌گويد: «شيخ محمد (ابن عبدالوهاب) در جاى‌هاى بسيارى كفار را مدح وستايش كرده است. از جمله مى‌گويد: «مشركان زمان پيامبر، خدا را مى‌شناختند واز او مى‌ترسيدند وبه او اميدوار بودند.»[1]

باز هم شيخ (ابن عبدالوهاب) مى‌گويد: «آن‌ها (مشركان) هميشه صدقه مى‌دادند، حج و عمره انجام مى‌دادند، خدا را مى‌پرستيدند و به خاطر ترس از خدا از گناهان دورى مى‌كردند».[2]

حتى در جايى منافقان را نيز مدح و ستايش كرده است. از جمله مى‌گويد: «منافقين در زمان پيامبر با مال و جانشان در راه خدا جهاد مى‌كردند و پنج وقت نماز همراه آن حضرت مى‌خواندند و حج مى‌كردند و ....»[3]

در مدح مسيلمه كذاب نيز مى‌گويد: «مسيلمه به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‌داد و نماز مى‌خواند و روزه مى‌داشت». (درر السنيه، ج 2، ص 44.)[4]

در باره بنى حنيفه اصحاب مسيلمه مى‌گويد: «آن‌ها نزد مردم زشت‌ترين مرتدها و كفرشان خيلى بزرگ است، ولى با اين وجود آن‌ها شهادت «لا اله الّا الله‌

[1] . درر السنيه فى الكتب النجدية، ج 8، ص 146.

[2] . درر السنيه فى الكتب النجدية، ج 2، ص 118.

[3] . درر السنيه فى الكتب النجدية، ج 2، ص 86.

[4] . مسيلمه كسى است كه ادعاى پيامبرى كرد و پيامبر صلى الله عليه و آله او را تكذيب نموده‌اند. او بر خود نماز وروزه مخصوصى ساخته بود.