مى‌كند و حجره پيامبر را نيز (براى تبرك) مسح مى‌كند، از پدرش احمد بن حنبل سؤال كرد. احمد گفت: «من هيچ مشكلى بر آن نمى‌بينم». سپس ذهبى با اشاره به نظر امثال ابن تيميه كه تبرك را نوعى شرك مى‌دانند مى‌گويد: «خدا ما و شما را از رأى و نظر خوارج و بدعت گزاران پناه دهند.»

در گذشته نيز ملاحظه كرديم كه ذهبى به بدعت‌گزار بودن ابن تيميه اشاره كرد، آن‌جا كه در باره يوسف بن ابراهيم كه ابن تيميه را آزار مى‌داده گفت: «او بدعتگزاران را آزار مى‌داد.

بايد خوب دقت داشته باشيم كه ذهبى با اين سخنانش رأى و نظر ابن تيميه را موافق با نظر خوارج معرفى كرده و تحريم توسل و تبرك و .... را از بدعت‌هاى او دانسته است.

28. تقى الدين محمد بن ابى‌بكر اخنائى مالكى (متوفاى 750 ه. ق).

او كتابى نوشته به نام «المقالاة المرضية فى رد على من ينكر زيارة المحمدية». او قاضى القضات بوده است. ابن حجر نيز در باره وى مى‌گويد: «او از مخالفان سرسخت ابن تيميه و پيروانش بود.»[1]

29. على بن عبد الكافى سبكى شافعى (متوفاى سال 756 ه. ق).

او از قضات و علماى برجسته اهل سنت و شافعى مذهب مى‌باشد. سبكى در عقيده و فقه شش كتاب بر رد ابن تيميه نوشته است به نام‌هاى:

*. «شفاء السقام فى زيارت خير الانام.»

*. «الدرة المزية فى رد على ابن تيميه.»

[1] . رفع الإسر، ص 353.