امام صادق عليه السلام فرمود: همانا فاطمه عليها السلام به ابوبكر گفت: فدك را به من بده، همانا پيامبر صلى الله عليه وآله آن را در اختيار من قرار داده است. ابوبكر درخواست دليل كرد. پس ام‌ايمن ورباح شهادت دادند. ابوبكر گفت: اين امر جز با شهادت دو زن و يك مرد تمام نمى‌شود.

سند اين خبر مرسل صحيح و رواتش ثقه هستند.

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: فاطمه عليها السلام به نزد ابوبكر آمد و گفت: پدرم فدك را به من داده و على و ام‌ايمن نيز به آن شهادت مى‌دهند. ابوبكر گفت: تو به پدرت جز نسبت حق نمى‌دهى، همانا فدك را به تو دادم. پس در صحيفه‌اى رسما آن را به فاطمه نوشت. فاطمه عليها السلام هنگام خروج با عمر برخورد و عمر چون متوجه شد، آن صحيفه را گرفت و به حضور ابوبكر برگشتند و چون على و ام‌ايمن به نفع خود شهادت مى‌دهند، شهادت را ناتمام دانست و نوشته ابوبكر را پاره كرد.[1]

پس با بيان آنچه ذكر شد روشن گشت كه ابن تيميه در اين مورد نيز چندين دروغ گفته است.

ابن تيميه و امام حسن عليه السلام‌

ابن تيميه مى‌گويد: «حسن و اكثر سابقين از صحابه جنگ (با معاويه) را مصلحت نمى‌ديدند. و اين نظر صحيح‌تر از رأى به جنگ (با او) است و دلايل زيادى هم دارد.»[2]

باز مى‌گويد: «رأى حسن ترك جنگ بود ....»[3]

[1] . شرح نهج البلاغه ابن ابى‌الحديد، ج 16، ص 274؛ سيره حلبى، ج 3، ص 488.

[2] . منهاج السنة، ج 6، ص 113.

[3] . منهاج السنة، ج 8، ص 145.