شده است اگر پيامبر صلى الله عليه وآله آن را گفته باشد[1] در آن فقط وصيت بر پيروى از قرآن شده است. و بر اين امر قبل از اين نيز در «حجة الوداع» وصيت شده بود. پس پيامبر صلى الله عليه وآله به پيروى اهل بيت امر نكرد، بلكه فقط فرمود: «به شما در مورد خاندانم خدا را يادآورى مى‌نمايم.»[2]

در ادامه مى‌گويد: «و اما اين لفظ حديث كه «وعترتم اهل بيتم را همراه با قرآن در ميان شما گذاشتم». وآن دو (قرآن و اهل بيت) هرگز از هم جدا نمى‌شوند تا اينكه بر سر حوض بر من وارد شوند. اين حديث را ترمذى روايت كرده است. واز احمد بن حنبل در باره اين حديث سؤال كردند و احمد آن را ضعيف دانست وديگران از اهل علم نيز اين حديث را ضعيف دانسته و گفته‌اند كه اين حديث غير صحيح است.»[3]

جواب: توجه داشته باشيم كه ابن تيميه و امروزه وهابيت با پيروى از او در رد احاديث خصائص اهل بيت عليهم السلام به هر سخن دروغى چنگ زده‌اند و در مقابل چنان‌كه نمونه‌هايى ذكر شد، به هر افسانه‌اى در اثبات فضيلت براى ديگران چنگ زده‌اند، ولى هرگز حاضر نيستند به متواترترين احاديث در حق اهل بيت عليهم السلام ارزشى قائل شوند. باز به دروغ خود را پيرو قرآن و سنت مى‌خوانند.

اين حديث شريف از احاديثى است كه صدورش از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله قطعى است. اما نسبت دادن ابن تيميه به احمد كه او اين حديث را ضعيف دانسته باشد، به‌

[1] . مفهوم اين سخن ابن تيميه آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله چنين سخنى نگفته‌اند، ولى بر فرض آن كه اگر گفته هم باشند چنين و چنان است.

[2] . منهاج السنة، ج 7، ص 318.

[3] . منهاج السنة، ج 7، ص 394.