شود، اسامى تجارى و نشانه‌هاى محصولات مى‌توانند مانند علائم تجارى ثبت شوند و نظاير آن. دولت‌ها و مجالس قانونگذارى اين حقوق را براى مبتكران قائل شده‌اند تا موجب تقويت انگيزه آنها براى توليد فكر شوند كه براى كل جامعه مفيد خواهد بود.

گستره حمايت و اجراى اين حقوق در سطح جهان متفاوت است. همچنان كه داراييهاى فكرى در تجارت نقش مهمى پيدا كرده‌اند، اين تفاوتها منبع تنش در روابط اقتصادى بين‌المللى نيز شده است. مقررات جديد بين‌المللى در زمينه حقوق دارايى فكرى راهى براى ايجاد نظم و قابليت پيش‌بينى بيشتر و همين‌طور حل و فصل سيستماتيك‌تر اختلافات هستند.

دور اروگوئه به اين منظور دست يافت. موافقتنامه سازمان تجارت جهانى درباره جنبه‌هاى تجارى حقوق دارايى فكرى‌

( TRIPS )

اقدامى براى كاهش فاصله است؛ به گونه‌اى كه اين حقوق در سراسر جهان حمايت شود و تحت مقررات مشترك بين‌المللى درآيد. اين موافقتنامه حداقل سطح حمايت را مشخص نموده كه هر دولتى بايستى به دارايى فكرى كشورهاى عضو سازمان تجارت جهانى ارائه نمايد. بدين ترتيب موازنه‌اى بين منافع درازمدت و هزينه‌هاى كوتاه‌مدت براى جامعه به وجود مى‌آورد. زمانى كه حمايت از دارايى فكرى ابداع و اختراع را تشويق كند، به خصوص وقتى كه زمان حمايت منقضى مى‌شود و ابداعات و اختراعات در قلمرو استفاده عموم قرار مى‌گيرند، جامعه در درازمدت منتفع مى‌شود. دولت‌ها مجازند هرگونه هزينه كوتاه‌مدتى را از طريق وضع استثنائات مختلف كاهش دهند. مانند مهار كردن مسائل مربوط به بهداشت عمومى. و موقعى كه اختلافاتى با منشأ تجارى در زمينه حقوق داراييهاى فكرى پديد آيد، سيستم حل اختلاف سازمان تجارت جهانى در دسترس خواهد بود. اين موافقتنامه پنج موضوع وسيع زير را پوشش مى‌دهد:

* چگونه اصول اساسى سيستم تجارى و ساير موافقتنامه‌هاى حقوق دارايى فكرى بايد اعمال شوند.

* چگونه بايد از حقوق دارايى فكرى حمايت به عمل آيد.

* چگونه كشورها بايد حقوق مذكور را به طور مناسب در قلمرو ملى خود اجرا كنند.

* چگونه بايد اختلافات ناشى از دارايى فكرى بين اعضاى سازمان تجارت جهانى حل‌