غير نظامى و محصولات لبنى هستند. در سال 1997 اعضاى سازمان تجارت جهانى توافق كردند كه موافقتنامه‌هاى مربوط به گوشت گاو و محصولات لبنى را از پايان اين سال لغو كنند و دو مورد ديگر باقى بمانند.

آيا گات موفق شد؟

گات حوزه پوشش محدود و ماهيتى موقتى داشت. اما بى‌ترديد در بهبود و اطمينان‌بخشى به آزادسازى بيشتر تجارت جهانى در طول 47 سال موفق بود. كاهش دائمى تعرفه‌ها به تنهايى به نرخ بالاى رشد تجارت جهانى در دهه‌هاى 1950 و 1960 (به طور ميانگين 8 درصد در سال) كمك كرد. نيروى محركه آزادسازى تجارى اطمينانى بود تا رشد با ثبات تجارت، رشد توليد در عصر گات را سرعت بخشد كه خود معيارى است در افزايش توانايى تجارت كشورها با يكديگر و بهره بردن از منافع تجارت. هجوم اعضاى جديد طى دور اروگوئه اثبات كرد كه سيستم تجارت چندجانبه يك نقطه اطمينان براى توسعه و ابزارى براى اصلاحات اقتصادى و تجارى است. اما در كل خوب نبود. با گذشت زمان، مشكلات جديدى بروز نمود. دور توكيو در دهه 1970 اقدامى براى رفع پاره‌اى مشكلات بود، ليكن دستاوردهاى محدودى داشت. اين نمايانگر شروع دوران مشكلات بود.

موفقيت گات در كاهش تعرفه‌ها به چنين سطح پايينى، با يك سرى ركودهاى اقتصادى در سالهاى دهه 70 و اوايل دهه 80 همراه بود. اين باعث شد تا دولتها تدابير ديگرى را براى حمايت از بخشهايى كه با افزايش رقابت خارجى مواجه بودند، بينديشند. نرخ بالاى بيكارى و بسته شدن مداوم كارخانه‌ها، دولتهاى اروپاى غربى و آمريكاى شمالى را بر آن داشت تا ترتيبات دو جانبه مشاركت در بازار را با رقبا در پيش گيرند و براى حفظ تجارت كشاورزى، مسابقه يارانه‌ها را دنبال كنند. اين دو تغيير، از اعتبار و اثربخشى گات كاست.

مشكل، تنها بدتر شدن محيط سياست تجارى نبود. در ابتداى دهه 1980 موافقتنامه عمومى برخلاف دهه 1940 ديگر با واقعيت تجارت جهانى ارتباط نداشت، حال آنكه‌