از اين مجموعه مقررات در دور اروگوئه اصلاح شدند و به تعهدات چند جانبه تبديل گشتند كه توسط تمام اعضاى سازمان تجارت جهانى پذيرفته شد. تنها چهار موافقتنامه فقط «ميان چند طرف» باقى ماند كه در زمينه خريدهاى دولتى، گوشت گاو، هواپيماى غير نظامى و محصولات لبنى هستند. در سال 1997 اعضاى سازمان تجارت جهانى توافق كردند كه موافقتنامه‌هاى مربوط به گوشت گاو و محصولات لبنى را از پايان اين سال لغو كنند.

آيا گات موفق شد؟

گات حوزه پوشش محدود و ماهيتى موقتى داشت. اما بى‌ترديد در بهبود و اطمينان‌بخشى به آزادسازى بيشتر تجارت در طول 47 سال موفق بود. كاهش دائمى تعرفه‌ها به تنهايى به نرخ بالاى رشد تجارت جهانى در دهه‌هاى 1950 و 1960 (به طور ميانگين 8 درصد در سال) كمك كرد. نيروى محركه آزادسازى تجارى اطمينانى بود تا رشد با ثبات تجارت، رشد توليد در عصر گات را سرعت بخشد كه خود معيارى است در افزايش توانايى تجارت كشورها با يكديگر و بهره‌بردن از منافع تجارت. هجوم اعضاى جديد طى دور اروگوئه اثبات كرد كه سيستم تجارت چند جانبه يك نقطه اطمينان براى توسعه و ابزارى براى اصلاحات اقتصادى و تجارى است. اما با گذشت زمان، مشكلات جديدى بروز نمود. دور توكيو اقدامى براى رفع پاره‌اى مشكلات بود، ليكن دستاوردهاى محدودى داشت. اين نماينگر شروع دوران مشكلات بود.

موفقيت گات در كاهش تعرفه‌ها به چنين سطحى پايينى، با يك سرى ركودهاى اقتصادى در سالهاى دهه 70 و اوايل دهه 80 همراه بود. اين باعث شد تا دولتها تدابير ديگرى را براى حمايت از بخشهايى كه با افزايش رقابت خارجى مواجه بودند، بينديشند. نرخ بالاى بيكارى و بسته شدن مداوم كارخانه‌ها، دولتهاى اروپاى غربى و