نوشتنى زياد است اما چون بناى اين نوشته بر اجمال و اطلاعات كلى است چند مورد را اشاره مى‌نمايد.

در ارمنستان عليرغم احساس گرايش به فرهنگ منحط غربى و نفوذ ضد ارزشها و فضولات فرهنگ غربى بدانجا، در حال حاضر مى‌توان ادعا نمود كه بنيان خانواده هنوز از استحكام خوبى برخوردار بوده و بدان سبب فساد و فحشاء آن چنان علنى و فراگير نگرديده و فعلا از مراكز فحشاء نيز مبرا مى‌باشد.

در مناسبات اجتماعى با همديگر خيلى محبت‌آميز بوده و روحيه تعاون و همكارى هنوز زنده مى‌باشد.

در مهمان‌نوازى از آشنا و بيگانه بقدرى دقيق و عميق هستند كه اگر ضرب‌المثل بين‌المللى قرار گيرد سخنى به گزاف نگفته‌ايم.

مى‌توان گفت آنچه آنها در اينمورد در شهرهاى بزرگشان دارند ما مختصرى از آن را در قراى كشور خود مى‌بينيم.

فقر اقتصادى و فشار زندگى بر متلاشى كردن تعدادى از خانواده‌ها منجر گرديده و آمار طلاق و فرار سرپرستان خانواده‌ها به كشورهاى ديگر و از جمله روسيه و آمريكا و آلمان و فرانسه به‌صورت چشمگيرى افزايش يافته است. مهاجرت‌ها به‌صورت سرسام‌آورى بالا رفته و اميدهاى زندگى در ارمنستان در دلها مرده است، مهاجرت، آرزوى عمومى را تشكيل مى‌دهد و اغلب با ارتشاء و دزدى و تقلب در جستجوى دلارى براى همين منظور مى‌باشند، اعتماد مادى عمومى از همه سلب شده و معاملات داخلى و خارجى تنها وقتى سودآور است كه نقدى انجام‌