______________________________
و حتى از اطاق هيزم نيز بازديد بعمل آوردند ولى سيّد را نيافتند. جالب آن است كه تصوّر مى‌كردند كه شايد سيّد به زير هيزم‌ها پنهان شده و لذا يك‌يك هيزم‌ها را برداشته و به روى سبد مى‌ريختند، به قدرت و اراده حق تعالى حتى طفل هم صداى خويش را به گريه بلند ننمود، و سكوت بر فضاى اطاق هيزم حاكم بود، لحظاتى نگذشت كه آنان با قيافه‌هاى خشن و مأيوس از خانه سيّد بيرون رفته، و سيّد از شرّ وهابيون نجات يافت. وى سرانجام در سنه 1231 ه ق در كربلا دعوت حق را لبيك گفته و در كنار قبور شهداء و نزديك قبر استاد و دائى خود علامه بهبهانى مدفون گرديد. مرقد منوّر مرحوم صاحب رياض داراى يك صندوق مينائى مى‌باشد كه در حقيقت اين صندوق بر روى قبور حضرات اعلام مرحوم شيخ يوسف عراقى، آقا باقر وحيد بهبهانى، سيد بحر العلوم و سيد على صاحب رياض قرار گرفته است. تأليفاتى از ايشان باقى مانده كه عبارتند از: 1- رياض المسائل في بيان أحكام الشرع بالدلائل. 2- رساله وجيزه در اصول پنجگانه. 3- حواشى بر كتاب حدائق. 4- رساله در اجماع و استصحاب. وهابيت از ديدگاه نگارنده: از ابتداى پيدايش وهابيّت تا امروز در 3 مقطع زمانى وهابيون خصومت با شيعيان ايران را آشكار و موجب آلام و نگرانى مردم شده‌اند:

1- حمله به كربلا و نجف در سال 1216 ه ق توسّط سعود فرزند عبد العزيز و ظهور تجديد شور روز عاشورا و واقعه نينوا در آن خاك پاك. ميرزا ابو طالب خان جهانگرد اصفهانى كه در زمان فتحعليشاه مى‌زيسته در سفرنامه‌اش ص 409 مى‌نويسد: 11 ماه پس از واقعه قتل عام به كربلا وارد شدم و از لسان مردم فجايع وهابيون را شنيدم، جناياتى كه خود شاهد آن بوده‌اند، كه علاوه بر كشتن پنج هزار نفر بى‌گناه بجرم تشيّع، هتك حرمت حرم حسينى را نيز نمودند، تا آنجا كه بل قلعوا ضريحه الشريف و كسروا صندوقه المنيف و وضعوا هاون القهوة فوق رأس الحضرة المقدّسة على وجه التخفيف.

2- ويران كردن قبور ائمه بقيع در سال 1344 ه ق‌

3- كشتن ابو طالب يزدى در سال 1362 ه ق مطابق با 1322 ه ش‌

روزنامه امّ القرى چاپ مكّه در 14 ذيحجة الحرام 1362 ه ق اين چنين نوشت: مردى به نام ابو طالب بن حسين ايرانى كه از شيعيان يزدى محسوب مى‌شود دستگير گرديد. وى زشت‌ترين جرائم را مرتكب شده و قاذورات را با خود حمل مى‌كرده و به قصد آزار