كمال آزادى و امنيّت، و بطور علنى در قالب سير مواكب و دستجات سينه‌زنى و نوحه‌خوانى و گردش در معابر عامّه و تعطيل شدن بازار با رغبت كامل مردم، انجام مى‌گرفت.

در زمان حكومت صفويه و نفوذ معنوى علّامه مجلسى «ره» و ساير فقهاى شيعه علاوه بر نحوه عزادارى سابق شكل جديدى به او اضافه گرديد، و آن شبيه‌خوانى و تجسّم مصائب اهل بيت عليهم السّلام بود كه تحت عنوان شعائر مذهبى مورد علاقه وافر مردم قرار گرفت.

در قرن 13 هجرى زمان نفوذ و قدرت شيخ اعظم مرتضى انصارى «اعلى اللّه مقامه الشريف» عزادارى در قالب انواع گوناگون به امضاء و تأييد مراجع تقليد رسيده و جزء شعائر مذهب تشيّع معمول و مرسوم گرديد.

آرى شعائر حسينى بهترين راه تقرّب به خدا و بهترين وسيله براى نزديكى به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلم و ائمه هدى عليهم السّلام است، زيرا اهداف پيشوايان معصوم احياء مى‌گردد.

فوائد مواكب حسينى‌

مواكب درخشان حسينى انگيزه گردهم‌آئى و آميزش مردم مسلمان و الفت بيشتر آنان نسبت به يكديگر مى‌گردد، نقش مواكب و دسته‌هاى سينه‌زن و عزادار فى حدّ ذاته تحليلى است از رويداد عظيم و خونين طف قولا و عملا، و بيانگر حماسه‌ها، شجاعت‌ها، آزادى‌ها و رهبرى به‌سوى سرچشمه‌ها و گريز از جنايتها مى‌باشد.