اركان مسلمين منهدم گشت و فردى از بزرگترين حاميان اسلام به
شهادت رسيد، اين شهيد ارجمند حمزة بن عبد المطلب عموى بزرگوار حضرت رسول (صلى الله
عليه و آله) بود كه با آن جناب از يك پستان شير خورده بودند و برادر رضاعى به شمار
مىرفتند.
شهادت حضرت حمزه- رضوان اللّه عليه- بر حضرت رسول و مسلمين گران آمد
و اندوه و غم فراوانى بر آنان مستولى شد، مخصوصا كه بنى اميه بدن شريف او را هم
مثله كرده بودند و هنده جگرخوار مادر معاويه اين عمل شنيع را انجام داد و بدن
مبارك او را قطعه قطعه كرد و كبد حضرت حمزه را بيرون آورد و بر دهان گذاشت، و چون
نتوانست آن را بجود دور انداخت.
حضرت خاتم النبيين (صلى الله عليه و آله) زنان مسلمين را امر كردند
تا بر حضرت حمزه گريه كنند و براى وى مجلس عزا و ذكر مصيبت ترتيب دهند، و طبق
معمول عرب براى او نوحهسرائى نمايند، حضرت حمزه براى اين فداكارى بىمانند مورد
تعظيم و تكريم مسلمانان واقع شد و فوق العاده اهميت پيدا كرد، مسلمين به اندازهاى
به حمزه علاقمند شدند كه از خاك قبر او مقدارى خاك برداشتند و از او تبرك مىجستند
و در هنگام نماز روى خاكى كه از قبر او برداشته بودند سجده مىكردند، و حتى از آن
خاك تسبيح درست كرده و همواره با خود داشتند.
در پارهاى از مصادر تصريح شده كه حضرت فاطمه دختر گرامى پيغمبر
صلوات اللّه عليهما اين سنت را پايهگذارى كرد، و او اولين كسى است كه در زندگى
پدر بزرگوارش بر خاك