ج) حدود ارزش شناخت‌

همان‌گونه كه گفته شد «ارزش شناخت» يعنى حقيقتى بودن آن و مطابقت آن با واقع، بنابراين مقصود از بحث در حدود ارزش شناخت بررسى اين مسئله است كه شناخت تا چه‌اندازه مى‌تواند حقيقت باشد و اگر خطايى در شناخت انسان وجود دارد چه مقدار است؟

آيا خطا در شناخت انسان به‌حدّى است كه شناسايى را فاقد ارزش كند و اعتماد انسان را به معلومات خويش سلب كند؟ يا آنكه چنين نيست، و اگر چنين نيست حد و حدود آن چقدر است؟

پاسخ اين سؤال‌ها در چند بند بيان مى‌شود:

1. محل وقوع خطا در انديشه انسان‌

از مجموع مطالب گذشته معلوم شد انديشه انسان داراى چند مرحله است:

1. تصوّر جزئى در مرحله احساس؛

2. تصوّر جزئى در مرحله تخيل؛

3. تصوّر كلّى (مرحله تعقّل)؛

4. تصديق به بديهيات؛

5. تصديق به نظريات از راه استدلال و تفكّر.