شيوه رايجى است؛ لكن آنچه به عنوان يك تحوّل جديد در كلاس‌دارى در برهه زمانى مورد بحث نخست در حوزه قم و سپس در حوزه‌هاى علمى ديگر به وجود آمد، شيوه" كلاس‌دارى سازمان‌يافته" است. نخستين مدرسه‌اى كه در قم بر اساس شيوه سازمان يافته كلاس‌دارى به وجود آمد، مدرسه منتظريه معروف به حقّانى بود. اين مدرسه با همّت و ابتكار شهيدان بزرگوار آيت‌الله قدّوسى و آيت‌الله بهشتى تأسيس شد. شخصيت‌هاى علمى ديگرى چون آيت‌الله مشكينى و آيت‌الله مصباح يزدى و آيت‌الله جنّتى و برخى ديگر از چهره‌هاى علمى سرشناس حوزه علميه قم نيز در پشتيبانى و حمايت از اين مدرسه نقش مؤثرى داشتند.

در اين مدرسه علوم اسلامى تا پايان دوره سطح‌[1] تدريس مى‌شد و به سبك دانشكده‌ها و مدارس جديد با مديريت متمركز و تشكيل كلاس‌هاى مخصوص به دوره‌ها و موادّ علمى ويژه اداره مى‌شد. پس از تأسيس موفّقيت‌آميز اين مدرسه در قم، مدارس فراوان ديگرى به همين سبك در قم و ديگر مراكز حوزه‌هاى علمى در ايران و خارج از آن به وجود آمد.

[1] . در حوزه‌هاى علمى شيعى سه دوره درسى وجود دارد: 1- دوره مقدماتى كه در اين دوره دانشجو علوم ادبيات عرب و منطق و مبادى فقه و اصول را فرا مى‌گيرد. در دوره دوم كه دوره سطح است؛ تفسير و فلسفه و كلام و فقه و اصول را در سطح متوسط فرا مى‌گيرد. دوره سوم: به آموزش‌هاى عالى اختصاص دارد و از آن به دوره خارج تعبير مى‌شود.