مى‌شود و نفوذهاى ناخواسته و نفوذى‌ها و عوامل مفسده‌جو از يك سو و خرابكارى و اعمال نامناسب وابستگان و هواداران از سوى ديگر نقش ويرانگر و منفى‌اى بازى مى‌كند كه گاه به نتايج ناخوشايندى مى‌انجامد و حتى از سوى سردمداران رژيم يا سازمان‌هاى اطلاعاتى و ضد اطلاعاتى آن در جهت لورفتن كادرهاى فعال و درگير ساختن آن‌ها در اقدامات ويژه‌اى مورد بهره‌بردارى قرار مى‌گيرد و زمينه سركوب و ضربه زدن به آن‌ها را فراهم مى‌سازد و به بهانه مبارزه با آشوب و اغتشاش و تروريسم و ... ريشه فعاليت‌هاى اسلامى زده مى‌شود. اگر رهبرى تشكيلات و سازمان مبارز در اين موارد نتواند واكنش يا كنش مناسب و خردمندانه‌اى انجام دهد، اعضاى تشكيلات كاملًا سركوب مى‌شود.

مسلماً بيش از يكى از شرطهاى فوق‌الذكر در كار و فعاليت تشكيلاتى و سازمانى كه استاد بزرگوار شهيد صدر (رحمه الله) بنيان‌گذار آن بود، وجود نداشت. به نظر مى‌رسد كه ايشان به مصداق آب دريا را اگر نتوان كشيد؛ هم به قدر تشنگى بايد چشيد و در پاسخ به نيازها و شرايط زمانى كه عرضه اسلام را در عراق نيازمند كار تشكيلاتى مى‌كرد، اقدام به تأسيس تشكيلات كرد؛ تشكيلاتى كه عهده‌دار فراهم آوردن و تربيت كادرها و نيز آماده ساختن امت براى عمل به مسئوليت‌هاى مرحله‌اى خود و سرانجام يارى رسانى توده‌هاى مردم و دانشگاهيان به دستگاه مرجعيت باشد.