همگان مقدم بوده و اقتداى به آنان برهمه سالكان واجب است، رسول خدا و ائمه هدى صَلَواتُ‌اللَّهِ عَلَيهِم‌أَجْمَعِين مى‌باشند كه قافله‌سالاران كاروان سير وسلوك الى‌اللّه؛ پيشتازان طريق معرفت و شهود؛ معلمان راستين عشق الهى و واصلان وادى مجاهدت و صبر و يقين‌اند.

ضرورت پيروى از راهنمايى اولياى مقرّب خدا و داشتن استاد در سير الى‌اللّه تعالى، درمتون و عبارات عرفا بسيار مورد تأكيد قرارگرفته است، از جمله مولوى مى‌گويد:

و همچنين حافظ مى‌گويد:

برمبناى اصل مهم عرفانىِ ضرورت پيروى از ولى خدا، در درجه اول، اقتداى به نبى اكرم و امامان از اهل بيت او صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيهِم أَجْمَعِين كه اكمل و اقرب اولياى خدايند، ضرورت دارد و در درجه دوم، پيروى از كسانى كه اولًا به راه و رسم آنان آشناتر و در اقتداى به آنان، پيشتاز و موفق‌ترند و ثانياً توسط خود آن بزرگواران براى رهبرى و راهنمايى مردم در طريق معرفت الهى و سلوك الى‌اللّه، تعيين شده و سالكين را به اقتدا و پيروى از آنان فراخوانده‌اند، لازم است.

[1] . مثنوى، دفتر اول، 2943.