آورد، رسول خدا (ص) كه اين اتفاق را مى‌ديد، رو به آسمان كرد و گفت: خدايا! برادرم موسى از تو درخواست كرد و گفت: «پروردگارا! مرا شرح صدر ده و كارم را آسان گردان و گره از زبانم بگشاى؛ تا سخنان مرا بفهمند. و وزيرى از خاندانم براى من قرار ده ... برادرم هارون را؛ با او پشتم را محكم كن. و او را در كارم شريك ساز»[1]. و تو به او وحى كردى كه با برادرت تو را يارى مى‌كنيم و براى شما دو نفر سلطان و قدرتى قرار مى‌دهيم كه بر شما سيطره نيابند. خدايا من محمد پيامبر و برگزيده توام، پروردگارا! مرا شرح صدر ده و كارم را آسان گردان و و وزيرى از خاندانم براى من قرار ده، برادرم على را، با او پشتم را محكم كن. ابوذرگفت: پيامبر، هنوز دعايش را به پايان نبرده بود كه جبرئيل (ع) از جانب خداى عزوجل، اين آيه را نازل كرد و گفت: اى محمد! بخوان:

إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ‌

[1] . قالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي. وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي. وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي. يَفْقَهُوا قَوْلِي. وَ اجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي. هارُونَ أَخِي. اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي. وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي سوره طه: 25- 35.