مخاطبان را در برابر كنش نوشتارى خويش در چهارچوب قواعد دلالتى ياد شده، قابل پيش‌بينى مى‌دانند؛

3) خوانندگان آثار نوشتارى، رسانندگى الفاظ نوشتارى نويسندگان را درقالب دلالت‌هاى زنجيره‌اى مذكور مى‌پذيرند و بر همين اساس، از الفاظ نوشتارى نويسندگان به مقاصد آنها پى برده و در همين چهارچوب واكنش مناسب نشان مى‌دهند.

آنچه بر اين سه ويژگى گواهى مى‌دهد پديده‌هاى نوشتارى‌رفتارى ذيل است:

1) حاكم‌بودن نظم بر كنش‌ها و واكنش‌هاى نوشتارى در روابط اجتماعى، و قابل پيش‌بينى بودن واكنش‌هاى رفتارى- نوشتارى؛

2) متقاعد بودن آفرينندگان آثار نوشتارى به رساندن پيام‌ها و مقاصد خويش به خوانندگان و درستى دريافت آنها، درچهارچوب نظم زنجيره‌اى دلالت‌ها؛

3) متقاعد بودن دريافت‌كنندگان پيام‌هاى نوشتارى به دريافت درست مقاصد مورد نظر آفرينندگان آثار نوشتارى، در چهار چوب نظم دلالت‌ها؛

4) تحميل و تحمل مسئوليت‌ها و حقوق اجتماعى ناشى از اسناد نوشتارى در چهارچوب نظم زنجيره‌اى دلالت‌هاى مذكور.

پديده‌هاى نوشتارى‌رفتارى ياد شده، نشانه آن است كه در روابط تفهيم و تفاهم نوشتارى در جوامع عقلائى نظم حاكم است، و نظم مذكور نظم دلالت‌هاى زنجيره‌اى (دلالت‌هاى تصورى و تصديقى) به شرح و توضيح پيشين است. و اينكه در چارچوب نظم ياد شده نويسندگان به رساندن مقاصد نوشتارى خود مطمئن هستند و خوانندگان نيز به دريافت درست مقاصد نويسندگان اعتماد دارند.

\* مجموعه سوم: ويژگى‌هاى روابط و كنش‌ها و واكنش‌هاى ناهمزمان گفتارى و نوشتارى:

پديده‌هاى رفتارى در زمينه كنش‌ها و واكنش‌هاى ناهمزمان گفتارى و نوشتارى در جوامع عقلائى نشان‌دهنده آن است كه در روابط تفهيم تفاهم يا به عبارتى: كنش‌ها و واكنش‌هاى گفتارى و نوشتارى در جوامع عقلائى فرقى ميان كنش‌ها و واكنش‌هاى همزمان و نا همزمان وجود