بنيادين و پاسدارى از دست‌آوردهاى شگرف محققان واند يشمندان مبتكر و بديع‌انديش اين علم، بتواند گامى هر چند كوتاه در جهت فعال سازى قضاياى اين علم در جهت پاسخگويى به انتظارات جامعه معاصر از دين و پژوهش‌هاى فقهى باشد.

«اصول فقه نوين‌» تلاشى متواضعانه در اين راستاست. در اين تلاش علمى، سعى بر اين است تا با بهره گيرى از دست‌آوردهاى پرمايه‌اى كه در دوران خيزش اخير اين علم بدست تواناى شيخ اعظم (قدس سره) و سپس آخوند خراسانى (قدس سره) پديد آمد و علم اصول را شكوفا نمود و پس از آن، با تلاش نوابغ بزرگ سه گانه‌اى كه سهم وافرى در اغناى علم اصول در قرن اخير داشته‌اند؛ يعنى: محقّق بزرگ نائينى (قدس سره)، و متفكر ژرف‌انديش محقّق عراقى (قدس سره)، و نابغه تفكر و تحقيق محقّق اصفهانى (قدس سره)، و از آن پس، با پژوهش‌هاى محققانه دواند يشمند بزرگ و مجدد؛ يعنى: محقّق بزرگوار حضرت امام خمينى (قدس سره) و اصولى بنيانگزار محقّق خوئى (قدس سره) بارور شد و سرانجام با سرانگشت ابداع ماهرانه و محقّقانه متفكر بزرگ آيت الله شهيد صدر (قدس سره) به اوج جديدى از تكامل و تطوّر رسيد، طرحى نو براى قضاياى علم اصول پرداخته گردد كه از ويژگى‌هاى ذيل برخوردار باشد:

1. پاى‌بندى و تعهّد به روش علمى و اصالت فكرى و در نتيجه، پاسدارى از ميراث گران‌بهاى محقّقان دانش اصول به‌ويژه در دو قرن اخير كه دوره شكوفايى و بارورى بى‌سابقه اين علم به دست محققان نامبرده اين دانش است؛

2. پرداختن به برخى مسايل جديد در حوزه منطق‌دلالت و استنباط كه به اقتضاى برخى پرسش‌هاى نوظهور رخ نموده و طرح آنها در علم اصول به عنوان منطق‌دلالت و استنباط ضرورت داشت؛ نظير: قواعد فهم متن، و فرضيه تعدد قرائت‌ها، و جايگاه عقل در عرصه فهم و استنباط قضاياى دينى، و نقش و جايگاه عرف در فهم و استنباط احكام شرعى، و قواعد و ضوابط تغيير و تحول در احكام فقهى و روش استنباط آنها، و قواعد استنباط فقه نظام، يا فقه اجتماعى، و ديگر قضاياى جديد مربوط به حوزه منطق دلالت و استنباط كه اصلى ترين وظيفه علم اصول است؛

3. ساماندهى منطقى قضاياى علم اصول به گونه‌اى كه بتواند از يك سو پيوند منطقى قضاياى علم اصول را با يكديگر تبيين كند، و از سوى ديگر انسجام كلى قواعد و