تعارف به غذا

تعارف در غذا خوردن بیش از سه مرتبه پافشاری و سماجت است.[1]

امام باقر†: إِذَا قَالَ لَكَ أَخُوكَ كُلْ فَكُلْ وَلَا تُلْجِئْهُ إِلَى أَنْ يُقْسِمَ‌ عَلَيْكَ‌ فَإِنَّهُ‌ إِنَّمَا يُرِيدُ كَرَامَتَكَ؛ «هرگاه برادرت به تو گفت: بخور، [حتماً] بخور، و او را مجبور نکن که قَسَمت بدهد؛ چرا که او [با تعارف کردنت به غذا] می‌خواهد به تو احترام بگذارد».[2]

راوی گوید: «هرگاه رسول خداˆ غذا می‌خورد، به فرد روبه‌روی خود لقمه تعارف می‌کرد».[3]

پرهيز از خوردن با دست چپ

سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَأْكُلُ‌ بِشِمَالِهِ‌ أَوْ يَشْرَبُ‌ بِهَا فَقَالَ لَا يَأْكُلْ بِشِمَالِهِ وَلَا يَشْرَبْ بِشِمَالِهِ وَلَا يَتَنَاوَلْ بِهَا شَيْئا؛ «به نقل از سماعه، در گفت‌وگو با امام صادق† از ایشان درباره اینکه کسی با دست چپ بخورد یا بیاشامد، ‌پرسیدم. فرمود: مبادا کسی با دست چپ بخورد، یا بیاشامد و یا با آن چیزی را بردارد».[4]

البته روشن است این روایت برای کسانی است که توانایی خوردن و آشامیدن با دست راست برایشان مقدور است.

در این زمینه امام صادق† می‌فرمایند: لَا تَأْكُلْ‌ بِالْيُسْرَى‌ وَأَنْتَ تَسْتَطِيع‌؛ «وقتی می‌توانی با دست راست غذا بخوری، با دست چپ نخور».[5]

از سنت‌های رسول خداˆ نقل شده است که آن حضرت «در همه امور تَیَمُّن را دوست می‌داشت چه در پوشیدن لباس چه در کفش پوشیدن و چه در شانه کردن مو».[6]

[1]. المحجة البیضاء، ج3، ص21.

[2]. دعائم الاسلام، ج2، ص108.

[3]. كَانَ النَّبِيُّˆ «إِذَا أَكَلَ‌ لَقَّمَ‌ مَنْ‌ بَيْنَ‌ عَيْنَيْه‌ وَإِذَا شَرِبَ سَقَى مَنْ عَلَى يَمِينِهِ» (الکافی، ج6، ص299).

[4]. الکافی، ج6، ص272.

[5]. وسائل الشیعه، ج24، ص259.

[6]. «كَانَ‌ يُحِبُ‌ التَّيَمُّنَ‌ فِي‌ كُلِّ أُمُورِهِ فِي لُبْسِهِ وَتَنَعُّلِهِ وَتَرَجُّلِه‌» (مکارم الاخلاق، ص23) «التَّيَمُّنُ‌: الابتداءُ في الأَفعال باليد اليُمْنى والرِّجْلِ اليُمْنى والجانب الأَيمن‌» (لسان العرب، ج13، ص458).