رسول خدا به جعفر (ابنابیطالب)
فرمود: «ای جعفر! "به" بخور
که قلب را تقویت و ترسور را شجاع میسازد».[1]
شَكَا نَبِيٌّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ
الْغَمَ فَأَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِأَكْلِ الْعِنَبِ«یکی از
پیامبران الهی از غم و اندوه [و افسردگی] به پیشگاه
خداوند متعال شکایت کرد. خداوند متعال به او دستور داد که انگور بخورد».[2]
امام علی: مَنْ تَرَكَ اللَّحْمَ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً سَاءَ خُلُقُهُ؛ کسی که چهل روز گوشت را
ترک کند اخلاق او بد میشود».[3]
بسیار بوده است که یک حالت بحرانی
روحی و غم و اندوه شدید، جسم را در مدت کوتاهی، ضعیف،
پژمرده و ناتوان میسازد. موهای انسان را سفید، چشم را کم نور،
قوت و توان را از دست و پا میگیرد؛ عکس این مسئله نیز
صادق است که حالات خوب جسمانی در روح انسان اثر میگذارد، روح را
شاداب و فکر را انرژی میبخشد.[4]
اصحاب کهف که دغدغه دین و معنویت خود را
داشتند وقتی از خواب بیدار شدند به دنبال غذایی بودند که
پاک باشد ...فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ
بِوَرِقِكُمْ هذِهِ إِلَى الْمَدينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّها أَزْكى طَعاماً فَلْيَأْتِكُمْ
بِرِزْقٍ مِنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَداً».[5]
امام حسین
در روز عاشورا خطاب به لشکر لجوج دشمن چنین میفرمایند: «شکمهای
شما از غذاهای حرام پر شده است، در نتیجه خداوند بر دلهای شما
مهر زده است [و هرگز حقایق را درک نمیکنید]».[6]
[5]. «.... اکنون یک نفر از خودتان را با
این سکهای که دارید به شهر بفرستید، تا بنگرد کدام
یک از آنها غذای پاکیزهتری دارند، و مقداری از آن
برای روزیِ شما بیاورد. اما باید دقت کند، و هیچ کس
از وضعِ شما آگاه نسازد...» (کهف، 19).