قبول کردن دعوت مهمانی

«کاسة همسایه دو پا دارد».[1]

بهانة تراشی در قبول کردن دعوت به مهمانی نداریم. در زمان‌های گذشته مسافت پنج میل، مسافت طولانی به حساب می‌آمده است. اما با این وجود اهل بیت‰ به پذیرش دعوت مسلمان هرچند در پنج میلی سفارش کرده‌اند.

رسول خداˆ: أُوصِي‌ الشَّاهِدَ مِنْ‌ أُمَّتِي‌ وَالْغَائِبَ أَنْ يُجِيبَ دَعْوَةَ الْمُسْلِمِ وَلَوْ عَلَى خَمْسَةِ أَمْيَالٍ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنَ الدِّينِ؛ «به حاضران و غایبان امتم سفارش می‌کنم که دعوت مسلمان را بپذیرند اگرچه در فاصلة پنج میلی[2] باشد؛ زیرا این کار جزء دین است».[3]

امام صادق† پذیرفتن دعوت مهمان به مهمانی را جزء حقوق مسلمانی می‌داند و می‌فرمایند: «یکی از حقوق مسلمان بر مسلمان، این است که هرگاه او را دعوت کرد اجابتش کند».[4]

امام حسین† از راهی می‌گذشت، قومی از فقرا روی عبایی نان می‌خوردند. دعوتش کردند، پذیرفت و با آنها مشغول خوردن شد. پس از اتمام غذا این آیه را تلاوت کرد: إِنَّ اللَّهَ‌ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِين[5] آن‌گاه فرمود: من دعوت شما را پذیرفتم، شما نیز دعوت مرا بپذیرید و در خانه‌ام مهمان من شوید. آنها همراه حضرت به منزل آمدند. حضرت به رباب گفت: آنچه داری برای پذیرایی این میهمانان بیاور.[6]

امام رضا† در حدیثی زیبا می‌فرمایند: السَّخِيُّ يَأْكُلُ طَعَامَ النَّاسِ لِيَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ وَالْبَخِيلُ‌ لَا يَأْكُلُ‌ مِنْ‌ طَعَامِ‌ النَّاسِ لِئَلَّا يَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ؛ «بخشنده آن است که

[1]. کتاب کوچه، هر رفتنی را آمدنی است.

[2]. هر «میل» در عُرف شرعی برابر با چهار هزار ذِراع دست فرد معمولی است که تقریبا معادل 1600 متر در نظر گرفته می‌شود. (مهمانی ومیزبانی در سبک زندگی اسلامی، ص117).

[3]. المحاسن، ج2 ،ص411.

[4]. «إِنَّ‌ مِنْ‌ حَقِ‌ الْمُسْلِمِ‌ عَلَى‌ الْمُسْلِمِ‌ أَنْ يُجِيبَهُ إِذَا دَعَاهُ» (الکافی، ج6، ص274).

[5]. نحل، 23.

[6]. تفسیر العیاشی، ج2، ص257. «مَرَّ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ† بِمَسَاكِينَ قَدْ بَسَطُوا كِسَاءً لَهُمْ وَأَلْقَوْا عَلَيْهِ كِسَراً فَقَالُوا هَلُمَّ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَثَنَى‌ وَرِكَهُ‌ فَأَكَلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلَا إِنَّ اللَّهَ‌ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ ثُمَّ قَالَ قَدْ أَجَبْتُكُمْ فَأَجِيبُونِي قَالُوا نَعَمْ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَقَامُوا مَعَهُ حَتَّى أَتَوْا مَنْزِلَهُ فَقَالَ لِلرَّبَاب‌أَخْرِجِي مَا كُنْتِ تَدَّخِرِينَ».