رسول خداˆ در حدیثی دیگر، بدرقه کردن را از جمله سنت‌ها شمرده‌اند: إنّ من السّنّة أن‌ يخرج‌ الرّجل‌ مع‌ ضيفه إلى باب الدّار؛ «از جمله سنت‌ها این است که میزبان، مهمان خود را تا درِ خانه همراهی کند».[1]

آماده کردن وسائل پذیرایی و مهمان‌نوازی از دیگر حقوق مهمان است. در حدیثی رسول خداˆ می‌فرمایند: ‌إِنَّ مِنْ حَقِّ الضَّيْفِ أَنْ‌ يُعَدَّ لَهُ‌ الْخِلَالُ؛ ‌«از حقوق مهمان این است که برای او خلال دندان آماده کنی».[2]

سهم خانواده

«اول کفتر شکار کن، بعد مهمون دعوت کن».[3]

شایسته است که اولاً سهم افراد خانواده را جدا کند تا آنها چشم به راه این نباشند که غذا از پیش مهمان برگردد؛ زیرا ممکن است غذایی بر نگردد و باعث دلتنگی آنها شود و علیه مهمان بدگویی کنند و میزبان به دنبال اطعام به مهمان‌ها نارضایتی خانواده را فراهم کرده باشد که این خود خیانتی درباره آنهاست.[4]

غذای ناقابل و کوچک شمردن غذا

رسول خداˆ: قَالَ كَفَى‌ بِالْمَرْءِ إِثْماً أَنْ‌ يَسْتَقِلَ‌ مَا يُقَرِّبُ إِلَى إِخْوَانِه‌؛ «انسان را همین گناه بس که آنچه را پیش برادران خود می‌گذارد اندک و ناقابل بشمارد».[5]

امام صادق†: هُلْكٌ‌ بِالْمَرْءِ الْمُسْلِمِ‌ أَنْ يُخْرِجَ إِلَيْهِ أَخُوهُ مَا عِنْدَهُ فَيَسْتَقِلَّهُ؛ «هلاک باد آن مرد مسلمانی که برادرش آنچه را دارد برایش می‌آورد، اما او آن را اندک می شمارد!».[6]

[1]. نهج الفصاحه، ح919.

[2]. الکافی، ج6، ص285.

[3]. فرهنگ جامع ضرب‌المثل‌های فارسی.

[4]. غزالی، به نقل از المحجة البیضاء، ج3، ص44.

[5]. المحاسن، ج2، ص414.

[6]. همان، ص415.