مى‌دانستند كه ميرزا قدس سره مقابل آنان خواهد ايستاد. مرحوم ميرزا قدس سره صريح جواب مى‌دادند و از چيزى باك نداشتند و مى‌فرمودند: «بايد نوشت و گفت تا افراد عوام گول نخورند، ما وظيفه داريم هر طور شده آن‌ها را آگاهى دهيم؛ به خصوص در مسايل اعتقادى كه امروز نسبت به آن هجمه شده است.» و متأسفانه بعد از رحلت آن فقيه فرزانه، خلأ وجود ايشان احساس مى‌شود و بعضى افراد از فقدان مردى كه چون سدى سديد در مقابل شبهات مى‌ايستاد، سوء استفاده كرده و با تمام توان افكار غلط خود را مطرح مى‌كنند[1] وچه محسوس است فقدان آن عالم فرزانه‌اى كه شجاعانه در مقابل انحرافات ايستادگى مى‌كرد؛ سرباز هميشه مسلح خاندان اهل بيت عليهم السلام كه هر لحظه آماده‌ى دفاع از حريم ولايت بود ولى در غير اين موارد اجازه نمى‌داد نام اشخاص ديگر در مجلسشان برده شود و در مورد آنان صحبتى به ميان آيد. ايشان در طول عمر پر بركت خود بر همگان كه در اطراف او بودند، با عمل ياد داد كه كارى به كسى نداشته باشند و فقط به فكر خود باشند كه با درس گرفتن از لغزش‌هاى ديگران خود را بسازند و غيبت را پرتگاه خطرناكى مى‌دانستند كه مى‌تواند انسان را از مسير اصلى منحرف كند و توفيق‌

[1]- يكى از مقاله نويسان، مجله‌ى حوزه، شماره‌ى 141