شخصى او نظر مى‌شد هيچ تفاوتى در دوران طلبگى و دوران پرفراز و نشيب مرجعيتش احساس نمى‌شد. ايشان با صرفه‌جويى و در كمال زهد زندگى مى‌كرد و از تشريفات به دور بود و سعى مى‌كرد مانند طلبه‌اى كه از زندگى عادى برخوردار است، زندگى كند.