اسم الکتاب : سيرهى عالمانه و پندهاى حكيمانهى استاد الفقهاء و المجتهدين ميرزا جواد تبريزى المؤلف : تبريزى، جعفر الجزء : 1 صفحة : 132
زشتى ها
تيره وكدر شده و فرجامى جز شكستن نخواهد داشت. پس با كمال ميل و رغبت در مجالس
عزاى حسينى شركت كنيد و مسببات احياء و تجلى آن را فراهم آوريد كه امام رضا عليه
السلام فرمود: «من جلس
مجلساً يحيا فيه امورنا لم يمت قلبه يوم يموت القلوب»[1].
اگر
كسى در مجالس روضهى اهل بيت عليهم السلام به خصوص روضهى سالار شهيدان حالت بكاء
به خود نمىگرفت، مرحوم ميرزا قدس سره سخت ناراحت مىشدند و تذكّر مىدادند و يا
اينكه به كسى مىگفتند به فلانى بگو، اين طور در مجلس روضه ننشيند يا لا اقل صورت
خود را به حالت بكاء بگيرد. ايشان در روضه واقعاً از خود بى خود مىشدند و مانند
باران اشك مىريختند و مىگفتند: به منبرىها بگوييد: زياد روضه بخوانند.