لباس عزا به تن كردن‌ميرزاى تبريزى قدس سره و ايّام حزن اهل بيت عليهم السلام‌

يكى از ويژگى‌هاى فقيه مقدّس، مرحوم ميرزا اين بود كه به ايّام وفيات به خصوص ايّام حزن صديقه‌ى شهيده عليها السلام و سيّدالشهداء عليه السلام اهتمام خاص داشتند به طورى كه از چهره و لباس ايشان مى‌شد تشخيص داد كه ايّام عزاست. قباى سياه به تن مى‌كردند و اجازه نمى‌دادند در مجلس برايش متكّا بگذارند (غير از سال آخر عمر كه سرما براى ايشان مضرّ بود، از اين رو با اصرار پشتى براى ايشان گذاشته مى‌شد تا سرما نخورند) و در مظلوميت اهل بيت عليهم السلام همچون باران اشك مى‌ريختند. در شهادت ائمه‌ى اطهار عليهم السلام بسيار ابراز احساسات مى‌كردند و به شدت اشك مى‌ريختند و با هيئت عزاداران در مجلس حاضر مى‌شدند و خطاب به منبرى مى‌فرمودند: «زياد روضه بخوان!» به گونه‌اى اشك مى‌ريختند كه اطرافيان تحت تأثير قرار مى‌گرفتند. ايشان مى‌فرمود:

«بهترين لحظات زندگى من حضور در مجلس عزا و روضه‌ى اهل بيت عليهم السلام است» از اين رو ايشان به هر مناسبتى مجلس عزايى به ياد مصايب اهل بيت عليهم السلام به پا مى‌كردند و خود نيز از اول تا آخر مجلس شركت مى‌كردند، اگر خطيبى خدمت ايشان مى‌رسيد كم اتفاق مى‌افتاد كه چند بيتى در نزد مرحوم ميرزا قدس سره نخواند، مجالس خصوصى ميرزاى تبريزى قدس سره از سه حالت خارج نبود يا بحث علمى بود يا نوشتن استفتاء و يا ذكر مناقب، فضايل و روضه‌ى اهل بيت عليهم السلام.