همين ضمان.

و به تحقيق كه حق تعالى به ذات مقدس خود قسم خورده است كه، هر كس حضرت امام حسين عليه السلام را به اين روش زيارت كند از نزديك يا دور، و اين دعا را بخواند، زيارت او را قبول كنم، و از درگاه من نااميد برنگردد، و او را بر گردانم شاد و خوشحال به برآمدن حاجت، فائز شدن به بهشت، آزاد شدن از جهنم، و از براى هر كه شفاعت كند، شفاعتش را قبول كنم، مگر شفاعت در حق كسى كه دشمن ما اهل بيت باشد و گواه گرفت خداى بلند مرتبه ما را بر آنچه گواه گرفته بود بر آن، ملائكه ملكوت خود را.

پس جبرئيل گفت: اى رسول خدا! حق تعالى مرا به سوى تو فرستاده است براى بشارت، سرور و خوشحالى تو، و بشارت و شادى على بن ابى طالب، فاطمه، حسن، حسين و امامان از فرزندان تو تا روز قيامت.

پس حضرت صادق عليه السلام فرمود: اى صفوان! هرگاه تو را حاجتى به سوى خدا به هم رسد، اين زيارت را بكن هرجا كه باشى، و اين دعا را بخوان، و از پروردگار خود حاجت خويش را بطلب، كه البته برآورده مى‌شود و حق تعالى‌ خلف وعده خود نمى‌فرمايد[1].

[1]- مصباح المتهجد، ص 543، چاپ بيروت؛ قال صفوان: قال لي ابوعبداللَّه عليه السلام: يا صفوان اذا حدث لك إلى اللَّه حاجة فرز بهذه الزيارة من حيث كنت، وادع بهذا الدعاء وسل ربك حاجتك تاتك من اللَّه، واللَّه غير مخلف وعده رسوله صلى الله عليه و آله بمنه والحمد للَّه.