مى‌باشد. ولى اگر شوهرش با او نزديكى كند، كفّاره ندارد.

مسأله 521- وقتى زن از خون نفاس پاك شد، بايد غسل كند و عبادتهاى خود را بجاآورد. و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهائى را كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده، روى هم ده روز يا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است، و اگر روزهائى كه پاك بوده روزه نيز گرفته باشد لازم است قضا نمايد.

مسأله 522- اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، بنابر احتياط لازم بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند، كه اگر پاك است براى عبادتهاى خود غسل كند.

مسأله 523- اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد، به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقيّه استحاضه است. و اگر عادت ندارد، به مقدار عادت خويشان خود نفاس قرار داده و تا ده روز احتياط كند، و احتياط مستحب آن است كسى كه عادت دارد از روز بعد از عادت، و كسى كه ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، كارهاى استحاضه را بجاآورد و كارهائى را كه بر نفساء حرام است ترك كند.

مسأله 524- زنى كه عادت حيضش كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد، و بعد از آن واجب است يك روز عبادت را ترك نمايد و بعد جايز است احكام مستحاضه را جارى يا اينكه عبادت را تا ده روز ترك نمايد، و اگر خون از ده روز بگذرد، بايد روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را استحاضه قرار دهد و عبادتهائى را كه در آن روزها بجانياورده قضا نمايد. مثلا زنى كه عادت او شش روز بوده اگر بيشتر از شش روز خون ببيند، بايد شش روز را نفاس قرار دهد و روز هفتم نيز عبادت را ترك كند و در روز هشتم و نهم و دهم مخيّر است بين اينكه عبادت را ترك كند يا كارهاى استحاضه را بجاآورد، و اگر بيشتر از ده روز خون ديد، از روز بعد از عادت او استحاضه مى‌باشد.

مسأله 525- زنى كه در حيض عادت دارد، اگر بعد از زائيدن، تا يك ماه يا بيشتر از يك ماه پى در پى خون ببيند، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است، و خونى كه بعد از نفاس تا ده روز مى‌بيند اگرچه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد، استحاضه است. مثلا زنى كه عادت حيض او از