كه گرفته اين مقدار شسته يا نه، نمازى را كه با آن وضو خوانده و وقتش باقى است با وضوى جديد اعاده نمايد و قضاى نمازهائى كه وقتش گذشته واجب نيست.

مسأله 249- بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست، و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است.

مسأله 250- اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست به قدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود كافى است.

مسأله 251- بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.

مسأله 252- براى آنكه يقين كند آرنج را كاملا شسته، بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.

مسأله 253- كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد. و اگر فقط تا مچ بشويد وضوى او باطل است.

مسأله 254- در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب است بنابر مشهور و مرتبه سوم و بيشتر آن حرام مى‌باشد. و اينكه كدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسى است كه وضو مى‌گيرد، پس اگر به قصد وضو آب به صورت بريزد كه تمام آن را فرا بگيرد، مرتبه اول حساب مى‌شود و لو با چند مرتبه آب ريختن باشد.

مسأله 255- بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، و احتياط واجب آن است كه با دست راست مسح نمايد.

مسأله 256- يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشانى است جاى مسح مى‌باشد. و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگرچه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازاى يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد.

مسأله 257- لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است، ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش مى‌ريزد، يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد، و اگر موهائى را كه به صورت مى‌ريزد با به جاهاى ديگر سر مى‌رسد جلوى سر