اشكال ندارد، ولى زياده بر اين مقدار جايز نيست.

مسأله 241- استعمال ظرفى كه معلوم نيست از طلا يا نقره است يا از چيز ديگر اشكال ندارد.

وضو

مسأله 242- در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلو سر و روى پاها را مسح كنند.

مسأله 243- درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى جائى كه موى سر بيرون مى‌آيد تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط قرار مى‌گيرد بايد شسته شود، و اگر مختصرى از اين مقدار را نشويند وضو باطل است، و براى آنكه يقين كند اين مقدار كاملا شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد.

مسأله 244- اگر صورت يا دست كسى كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاى صورت خود را مى‌شويند، او هم تا همانجا بشويد، و نيز اگر در پيشانى او مو روئيده يا جلوى سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول، پيشانى را بشويد.

مسأله 245- اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست كه نمى‌گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايد پيش از وضو وارسى كند كه اگر هست برطرف نمايد.

مسأله 246- اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد بايد آب را بپوست برساند، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است و رساندن آب به زير آن لازم نيست.

مسأله 247- اگر شك كند پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را بپوست هم برساند.

مسأله 248- شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى‌شود واجب نيست، ولى براى آنكه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد، و كسى كه نمى‌دانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائى‌