مسأله
57- واجب است انسان وقت تخلّى و مواقع ديگر، عورت خود را از كسانى كه
مكلفند، اگرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه و بچّههاى
مميّز كه خوب و بد را مىفهمند، بپوشاند، ولى زن و شوهر و كسانى كه در حكم آنها
هستند مثل كنيز و مالكش لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.
مسأله
58- لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند. و اگر مثلا با دست
هم آن را بپوشاند كافى است.
مسأله
59- موقع تخلّى بايد طرف جلوى بدن يعنى شكم و سينه رو به قبله وپشت به
قبله نباشد، و مراد از قبله جهتى است كه در حال علم و اختيار بايد نماز به آن طرف
خوانده شود.
مسأله
60- اگر موقع تخلّى طرف جلوى بدن كسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و
عورت خود را از قبله بگرداند، كفايت نمىكند، اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت
به قبله نباشد، احتياط واجب آن است كه عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.
مسأله
61- احتياط مستحب آن است كه طرف جلوى بدن در موقع استبراء كه احكام آن
بعداً گفته مىشود، و موقع تطهير مخرج بول و غائط رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله
62- اگر براى آنكه نامحرم او را نبيند، مجبور شود رو به قبله يا پشت به
قبله بنشيند. بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند. و نيز اگر از راه ديگر نا
چار باشد كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند مانعى ندارد.
مسأله
63- احتياط مستحب آن است كه بچّه را در وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به
قبله ننشانند. ولى اگر خود بچّه بنشيند، جلوگيرى از او واجب نيست.
مسأله
64- در چهار جا تخلّى حرام است: «اول» در كوچههاى بن بست، در صورتى كه
صاحبانش اجازه نداده باشند. «دوم» در ملك كسى كه اجازه تخلّى نداده است. «سوم» در
جائى كه براى عدّه مخصوصى وقف شده است مثل بعضى از مدرسهها. «چهارم» روى قبر
مؤمنين در