باطل است و لازم است قضا نمايد ولى كفّاره واجب نيست.

مسأله 1596- اگر فراموش كند كه روزه‌است وجماع نمايد، روزه او باطل‌نمى‌شود، ولى‌چنانچه در بين جماع يادش بيايد بايد فوراً از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود روزه او باطل است.

3- استمناء:

مسأله 1597- اگر روزه‌دار استمناء كند (معناى استمناء در مسأله 1581 گذشت)، روزه‌اش باطل مى‌شود.

مسأله 1598- اگر بى‌اختيار منى از انسان بيرون آيد، روزه‌اش باطل نيست.

مسأله 1599- هرگاه روزه‌دار بداند كه اگر در روز بخوابد محتلم مى‌شود، يعنى در خواب منى از او بيرون مى‌آيد، جايز است بخوابد هرچند به سبب نخوابيدن به زحمت نيفتد، و اگر محتلم شود روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 1600- اگر روزه‌دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.

مسأله 1601- روزه‌دارى كه محتلم شده، مى‌تواند بول كند اگرچه بداند بواسطه بول كردن باقى مانده منى از مجرى بيرون مى‌آيد.

مسأله 1602- روزه‌دارى كه محتلم شده اگر بداند منى در مجرى مانده ودر صورتى‌كه پيش از غسل بول‌نكند بعد از غسل منى از او بيرون مى‌آيد، بنابر احتياط واجب بايد پيش‌از غسل بول كند.

مسأله 1603- كسى كه به قصد بيرون آمدن منى بازى و شوخى كند، اگرچه منى از او بيرون نيايد، بايد روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.

مسأله 1604- اگر روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن منى مثلا با زن خود بازى و شوخى كند، چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى‌شود اگرچه اتفاقاً منى بيرون آيد، روزه او صحيح است، ولى اگر اطمينان ندارد، در صورتى كه منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل است.

4- دروغ بستن به خدا و پيغمبر:

مسأله 1605- اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبران و